یه تجربه

روزی بابام می گفت هر آدمی در طول زندگی خود تنها یک یا نهایتاً دو دوست داره ، بیش از این تعداد هم امکان نداره داشته باشه . من خندیدم و در همون لحظه همه دوستام جلوی چشمم اومدن و گفتم : من در حال حاضر کلی دوست دور و برم هست و مطمئنم تا آخر باهامن . این بار نوبت بابام بود که یه لبخند معنی داری زد و گفت : دوستی که من می گم با دوستی که تو منظورته کلی فرق می کنه . ضمناً الان خیلی زوده واسه شمردن دوستای واقعیت .

   ولی اون یک یا دو دوست واقعی رو خوب حفظشون کن.

حالا کم کم دارم معنی حرف بابامو می فهمم...

*بابیجون*