نمیدونم چرا نمی خوامم تو این جا مطرحش کنم ولی خوب دیگه دارم می ترکم. اگه به کسی نگم ظرفیتم تموم میشه. خیلی تو این چند وقت سعی کردم هم به بقیه امید بدم هم اینکه امید خودمو نگه دارم. آخه این واقعا این چند وقت برام سخت گذشته. ولی دیگه واقعا نمی تونم. احساس میکنم امیدام تموم شده. هرچی با امیدتر تلاش می کنم انگار نه انگار. هیچ پیشرفتی حاصل نمیشه. البته شاید خودمو خوب نشناختم. شاید واقعا اونی که فکر میکنم نیستم ولی پس چرا با هرکی که منو نمیشناسه آشنا میشم بعد از مدتی همون برداشتو از من میکنه که بقیه می کنن. شاید چهرم یا رفتارم غلط اندازه. نمیدونم واقعا دیگه نمیدونم. شاید باید هدفی که دارمو عوض کنم ولی من که دیگه جز این هدف تو زندگیم هدف دیگه ای ندارم. اونقدر هم از چیزهای دیگه لذت نمیبرم. نمیدونم واقعا سردرگم شدم.
نمیدونم چرا ولی من هنوز خالی نشدم. دارم میترکم ولی نمیدونم چرا؟
ابراهیم
سلام دنبال اطلاعاتی بیا تو
سلام دوست گلم
می دونی واسه اینکه نا امید نشی از خودت چیکار باید بکنی ؟
وقتی یه هدفی رو دنبال می کنی علاوه بر اینکه امید باید داشته باشی باید اعتماد به نفس هم داشته باشی این به اون معنا که قلبا مطمئن باشی کاری رو که انجام میدی از پسش بر میای . موفق باشی
من آپم و منتظرت
بای بای
سلام
اصلاْ قصد نصیحت ندارم ولی اینو بدون که منم خیلی وقتا اوضاع تورو داشتم وهی به خودم می گفتم که ناامید نشم ولی شدم اما تو آیندهای نزدیک یا شاید دور در لحظه ای که انتظارشو نداشتم یه اتفاق خوب برام از طرف خدا افتاده که فهمیدم اون خیلی هوامو داره
ازما گفتن...
خوش باشی